زانو درد می تواند فعالیت های روزمره شما را را دردناک کند، هنگامی که به دلیل استفاده بیش از حد یا آسیب دیدگی زانو درد دارید، یک بریس زانو ممکن است به شما اجازه دهد تا با حمایت از زانو در حین بهبود، به فعالیت های خود، از جمله ورزش، ادامه دهید. فاکتورهایی که باید در هنگام استفاده از زانوبند در نظر گرفت شامل نوع بریس مورد نیاز و مدت زمانی است که برای استفاده از بریس نیاز دارید.
انواع زانوبند های طبی
یکی از رایج ترین وسایل حمایت کننده از زانوهای آسیب دیده زانو بند طبی می باشد که ثبات، پایداری و ایجاد گرما را در ناحیه زانو برای شما به وجود می آورد در زمان استفاده و تهیه از این وسیله باید اندازه مناسب، نوع و جنس آن را مشخص کرده و به صورت خود سرانه زانو بند را تهیه نکنید . از زانوبندها برای حمایت ساختاری یا تسکین درد زانوی آسیب دیده استفاده می شود. به عنوان مثال، اگر دچار پارگی ACL یا منیسک شده اید، زانوبند می تواند در حین بهبودی آسیب، حمایت ساختاری ایجاد کند.
سه نوع زانوبند وجود دارد که پشتیبانی ساختاری را فراهم می کند، از جمله:
- پیشگیری کننده: این زانوبندها به جلوگیری از آسیب به زانوهای شما در طول ورزش های تماسی کمک می کند.
- توانبخشی :بریس ها برای محدود کردن حرکت بالا و پایین و پهلو به پهلوی زانو در طول فرآیند توانبخشی طراحی شده اند.
- عملکردی: یک بریس ساده که به زانوی آسیب دیده ثبات و محافظت می بخشد.
زانوبند طبی بی حرکت کننده
زانوبند بی حرکت کننده یا توانبخشی زانو معمولاً برای آسیب های خفیف تا متوسط رباط و بافت نرم که زانو را درگیر می کند استفاده می شود. در اکثر تجویز ها جایگزین آتل گچی حجیم شده است. استفاده از آن باید محدود به آسیب هایی باشد که نیازی به مداخله جراحی فوری یا گچ گیری ندارند. برای این آسیب‌ها که در آن‌ها بی‌حرکتی موقت اما کامل‌تر نیاز است، از آتل گچی استفاده کنید، زیرا تثبیت بهتری دارد و هزینه بسیار کمتری نسبت به ایموبلایزر زانو دارد. این زانو بند به وضوح به تسکین درد کمک می کند و از نظر تئوری، بهبود را تسریع می کند. همچنین می توان از زانوبندها برای جلوگیری از آسیب دیدگی در حین فعالیت های بدنی مانند ورزش استفاده کرد. این بریس ها معمولاً از ترکیبی از تسمه ها و مواد الاستیک، پلاستیکی، فلزی یا فومی ساخته می شوند.
بی حرکت کننده های زانو برای محافظت از زانوهای دارای ضعف در صاف کردن زانو پس ازدرگیری عصب فمورال، برای محدود کردن خم شدن یا حرکت واروس والگوس در طول توانبخشی اولیه در بیماران مبتلا به کمبود عملکرد صحیح رباط، یا برای ترمیم یا بازسازی اکستنسور های زانو استفاده می شود.
موارد استفاده زانوبند طبی بی حرکت کننده
- شکستگی های خاص فلات تیبیا
- شکستگی‌های زانو و آسیب‌های لیگامانی که نیاز به بی‌حرکتی
- آسیب های رباط خاصی که نیازی به ترمیم ندارند (به عنوان درمان قطعی)
- آسیب تاندون کشکک
- دررفتگی کشکک
- آسیب تاندون چهارسر ران
مزایای استفاده از زانوبند طبی
مطالعات نشان داده اند که بعضی از انواع زانوبندها در کمک به رفع علائم درد و ناراحتی بعد از آسیب زانو بسیار مفید هستند و حتی برخی از زانوبندها زانو را از صدمات احتمالی محافظت می‌کنند، اما همه زانو بندها برای زانو موثر نبوده اند. مکانیزم دقیق کار زانوبند هنوز کاملا مشخص نیست اما به طور کلی انواع زانوبندهایی که اثبات شده اند موثر هستند، همانند زانوبندهای عملکردی، زانوبندهای بازتوانبخشی و زانوبندهای مقاوم در برابر فشار، کارایی بیشتری دارند. همچنین دیده شده است که بعضی از افراد به علت ناشناخته با استفاده از یک زانوبند خاص بیشتر از دیگران سود می‌برند. در برخی موارد، خطر آسیب دیدگی با استفاده از یک زانوبند افزایش یافته است، اما اکثر افرادی که از یک زانوبند استفاده می‌کنند احساس کرده‌اند که زانوبند در حل مشکل آن‌ها بیشتر کمک کننده بوده است.
موارد منع استفاده از زانوبند طبی بی حرکت کننده
- شکستگی های باز
- ترومبوز ورید عمقی اندام تحتانی
- سفتی و خشکی مفصل
چه مدت باید از زانوبند استفاده کرد؟
مدت زمانی که شما از زانوبند استفاده می کنید به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله نوع آسیب زانو، اینکه آیا جراحی زانو انجام داده اید یا نه، و میزان فعالیت شما.
زمانی که برای اولین بار زانوبند را می‌پوشید، استفاده از آن حداقل به مدت یک هفته توصیه می‌شود. در نظر بگیرید که هنگام خوابیدن زانوبند را دربیاورید. از طرف دیگر، ممکن است پزشک به شما دستور دهد زانوبند خود را هنگام خواب ببندید. حرکت در خواب می‌تواند آنچه را جراح اصلاح کرده است را به حالت اول برگرداند، بنابراین برای جلوگیری از آسیب دیدگی بیشتر باید آن را بپوشید. توصیه‌های پزشک خود را دنبال کنید و قبل از افزایش یا کاهش زمان استفاده از آن، با او مشورت کنید.
فاکتورهای دیگری که باید برای مدت استفاده از زانوبند در نظر بگیرید به شرح زیر است:
- استفاده از زانوبند برای مدت زمان طولانی و غیر ضروری باعث سایش پوست می‌شود.
- محدود کردن دامنه حرکتی هنگام پوشیدن بریس می‌تواند منجر به آتروفی عضلات یا سفتی مفصل شود.
- برداشتن بریس قبل از آماده شدن مفصل زانو می‌تواند باعث آسیب به روند بهبودی شود و مدت زمان لازم برای پوشیدن مفصل را افزایش دهد.
- بی‌توجهی به پوشیدن آن در صورت حساسیت به آسیب ممکن است منجر به آسیب بیشتر در زانو شود.
بنابراین، حتماً با پزشک خود مشورت کرده و از توصیه‌های وی پیروی کنید.
نحوه پوشیدن زانوبند بی حرکت کننده
بریس را روی پای خود قرار دهید
بریس را باز کنید، و آن را صاف قرار دهید. آن‌را زیر پای خود قرار دهید همانطور که متخصص فیزیوتراپی با انتهای بازتر آن را در زیر ساق پا یا ران به شما نشان داده است.
بریس را روی پای خود تنظیم کنید، بنابراین نشانگرها در دو طرف زانوی شما در وسط قرار می‌گیرند.
از پایین شروع کنید و پدها را دور پای خود بپیچید. با قلاب‌های بندی در قسمت خارجی پای خود، قلاب را روی پدها ببندید. بند Velcro را در صورت نیاز تنظیم کنید.
مطمئن شوید که همه قلاب‌ها را بسته‌اید.
باید بتوانید دو انگشت خود را بین پای خود و بریس قرار دهید. اگر اینگونه نبود، یا اگر بعد از چند دقیقه احساس بی‌حسی یا گزگز داشتید، بریس خیلی محکم است. در صورت لزوم بندها را شل کنید تا جریان خون بهتر شود و بی‌حسی یا گزگز از بین برود.
پوست خود را مرتباً بررسی کنید.
ممکن است پوست شما ناراحت باشد، و در جایی که به بریس شما می‌مالد خشک یا قرمز باشد. پوست و وجود زخم یا سایر مشکلات را بررسی کنید. برای مقابله با آسیب بیشتر، بریس را به صورت دوره‌ای در بیاورید، این یک مرحله ضروری است که کمک کننده است. همیشه سعی کنید از راهنمایی‌های پزشک خود در مورد برداشتن بریس پیروی کنید.
