قطع عضو سایم یا قطع از مچ پا چیست؟
روشSyme نوعی قطع عضو است که از سطح مفصل مچ پا انجام می شود. بطوریکه کل پا از پاشنه تا انگشتان برداشته می شود. اما در زیر استخوان پاشنه یک پد چربی ضخیم به نام پد پاشنه وجود دارد که در زمان قطع عضو، حفظ می شود تا فرد بتواند روی آن وزن بیاندازد و در فواصل کوتاه بتواند بدون نیاز به پروتز، راه برود. این نوع قطع عضو برای اولین بار توسط یک پزشک اسکاتلندی به نام جیمز سایم در سال ۱۸۴۲ انجام شد.
تاریخچه
دکتر جیمزسایم، در سال ۱۸۴۳ قطع عضوی را معرفی کرد که به عقیده او مزایای متعددی نسبت به سایر انواع قطع عضو داشت. قبل از این نوع قطع عضو، بیمارانی که آسیب یا عفونت پا داشتند، مستقیما از سطح زیر زانو قطع عضو می‌شدند. در جراحی سایمریال قطع عضو در قسمتی که کف پا به مچ پا می رسد انجام می شود. از مزایای این نوع قطع می توان به کاهش خطر عفونت مجدد و راحت تر بودن اندام باقیمانده اشاره کرد.
چه عواملی باعث ایجاد قطع عضو سایم می شود؟
این قطع عضو در موارد عفونت شدید پا، آسیبهای شدید و له شدگی پا، تومور، دیابت و بیماری شارکوت انجام می شود. همچنین در مواردی که پا دچار بدشکلی یا انحراف شدید و غیر قابل اصلاح باشد، بهتر است عمل قطع عضو سایم انجام شود. یکی از مزیت‌های اصلی این نوع قطع عضو این است که می‌توانید وزن خود را بدون استفاده از پروتز تحمل کنید.
چه زمانی نباید قطع عضو سایم انجام داد؟
در شرایط خاص، قطع عضو سایم ممکن است بهترین گزینه شما نباشد. اگر با مشکلات زیر مواجه شدید بهتر است گزینه های دیگری را در نظر بگیرید:
۱. اگر شما عفونت، آسیب شدید و یا توموری بدخیم دارید که مچ پا را درگیر کرده و به نواحی بالاتر از مچ پا رسیده باشد، قطع عضو سایم این مشکل را درمان نمی کند. در این موارد به سطح بالاتری از قطع عضو نیاز خواهید داشت.
۲. اگر جریان خون به سمت پد پاشنه ضعیف باشد انجام این نوع عمل جراحی یک ریسک محسوب می شود. بدون جریان خون مناسب، زخم جراحی بهبود نمی یابد.
۳. . عدم وجود پد پاشنه سالم در پای شما. اگر بافت مرده، زخم یا اسکار در پاشنه پا دارید، از قطع
عضو سایم خودداری کنید. به جای آن سطح بالاتری از قطع عضو را در نظر بگیرید.
فرآیند بهبودی بعد از عمل سایم چگونه است؟
زمان بستری شما در بیمارستان بسته به شرایط فیزیولوژیک هر فرد متفاوت است. بلافاصله پس از جراحی ممکن است نوعی بانداژ گچی سفت و محکم دور اندام باقیمانده شما قرار داده شود که به از بین رفتن ورم پا کمک کرده و ایجاد زخم مجدد جلوگیری می کند.
این بانداژها برای کمک به توزیع مناسب نیروهای تحمل کننده وزن و از بین بردن درد اندام باقیمانده کمک می کنند. این بانداژ گچی موقت هر ۱۰ تا ۱۴ روز تعویض می شود تا زمانی که حجم پای شما ثابت شود و دیگر تغییری نکند. پس از بهبود زخم، بخیه ها از روی پوست برداشته می شوند. در این زمان است که شما آماده دریافت پروتز یا پای مصنوعی می شوید. پس از بهبود زخم باید بتوانید راه رفتن را شروع کنید. اگر می‌توانید با استفاده از واکریا عصا با خیال راحت راه رفتن را تمرین کنید.
مزایای پروتز مچ پا
- توانایی تحمل وزن راحت
- راه رفتن آسان و روان
- انتهای پیازی شکل اندام باقیمانده به حفظ پروتز بر روی بدن کمک کرده و مانع از جدا شدن آن می شود.
معایب پروتز سایم - طول بلند اندام باقی مانده باعث محدودیت در انتخاب پنجه پروتزی می شود
- تنظیمات راستای پروتز برای سازنده پروتز یا پروتزیست دشوار است.
- به دلیل پیازی شکل بودن یا حجیم بودن قسمت انتهایی اندام باقیمانده، ساخت یک پروتز زیبا دشوار است.
انواع پروتز در قطع عضو سایم
پروتز سایم با دریچه داخلی
دارای یک دریچه قابل جدا شدن در قسمت داخل پا است که به منظور عبور انتهای تحتانی اندام باقی مانده از پروتز تعبیه شده است.
پروتز سایم مدل لوله بخاری
این پروتز چون دریچه ندارد، دارای دوام و استحکام بسیار بالایی است و بنابراین برای افراد چاق یا افراد بسیار سنگین یا برای بیماران با شکستگی مکرر مناسب است. این پروتز نسبت به سایر طرح های پروتزی قابلیت تنظیم بیشتری دارد.
پروتز با دریچه پشتی
دارای یک دریچه قابل جدا شدن پشتی به منظور عبور انتهای تحتانی اندام باقی مانده از پروتز است.
انتخاب هریک از انواع این پروتز ها بنا بر تشخیص پروتزیست برای فرد قطع عضو صورت می گیرد.
